Bwyta neu os oes gennych: sut i siarad ac ysgrifennu

anghydfodau Ieithyddol yn aml yn cael cynnwys geiriau sy'n ymddangos yn sefydledig a chyfarwydd. Yn gynyddol, mae pobl yn talu sylw i lythrennedd, yn gweithio ar eich hun, ac ni all ond yn llawenhau. "Bwyta" neu "yno" - sut i ddweud ym mha sefyllfaoedd priodol i'w defnyddio ac a ddylid gywiro bobl eraill pan fyddant yn defnyddio'r anghywir, yn eich barn chi, fersiwn y gair? Philologists eisoes wedi rhoi esboniadau, a pobl yn parhau i ddadlau gan inertia, neu amddiffyn barn bersonol.

Gallwch fwyta, ond gallwch fwyta

A oes unrhyw wahaniaeth sylfaenol rhwng y geiriau hyn? Ar y cyfan, mae hyn yn "bwyta", "bwyta". Mae ystyr semantig y gair ei fod yn gwbl gyfartal, pam mae rhai pobl mor dreisiodd pan fyddant yn clywed nad yw'n briodol, yn eu barn hwy, yn opsiwn? Felly bwyta neu fwyta, sut i siarad, fel nad ydynt yn lidio ac nid yn edrych yn hurt?

Efallai y gyfrinach yn gorwedd yn y cais pob gair unigol. Pan ydym yn ei fwyta, ei fod yn y broses o drefn ddyddiol a hyd yn oed, dim byd rhyfeddol. Ond pan fo plant yn cael eu galw at y bwrdd, fel arfer yn ei ddefnyddio i "bwyta". Gallwn gymryd yn ganiataol ein bod yn sôn am rhyw fath o fersiwn bychan o fwy traed ar y ddaear "yn."

cyfystyron arddull

Mae'r geiriau hyn yn cyfeirio at cyfystyron arddull ac nid yn gwbl ymgyfnewidiol. Er gwaethaf union yr un cynnwys semantig, mae angen deall - felly yn dal i fwyta, neu fwyta? Sut i ddweud ac ym mha sefyllfaoedd?

nodwedd arddulliadol cyfystyron yw eu bod yn cael eu defnyddio ar gyfer mynegiant lliw emosiynol mewn achosion gwahanol. Er enghraifft, mae'r ymadrodd adnabyddus, "Cinio yn cael ei wasanaethu" Efallai swnio'n rhy ddifrifol neu pompous, ond mae'n achos perthnasol o gais y gair. Os bydd y ddau busnes, mynd i'r cinio, gan ddweud "Beth am fynd, i fwyta," mae'n swnio'n rhyfedd ac ysgytwad. Ond yr un ymadrodd, trosi i blentyn bach, y mwyaf organig ffitio i mewn i'r sefyllfa.

A yw'n iawn i ddweud "bwyta"

"Butterfly-harddwch, bwyta jam." Dyfynnodd o "Fly boldly suo" Chukovsky yn dangos y gorau y sefyllfa y mae'r gair yn cael ei ddefnyddio yn hollol gywir. Bwyta na bwyta, sut i siarad yn gywir? Pan ddaw i gwahodd y gwesteion i dabl, byddai'n briodol ei gynnig i fwyta, nid bwyta, ac, wrth gwrs, peidiwch â bwyta.

amgylchol draddodiadol cylch o bobl mewn perthynas â hwy nad yw'n cael ei gwahardd i ddefnyddio'r gair. Bwyta yn gallu ymweld, gan gynnwys bwyty, plant a merched. Ni all dynion fwyta, a gall hyd yn oed ymddangos yn gwahaniaethu. Ond i siarad am ei hun, "Rwy'n bwyta" Dim ond plant neu bersonau sy'n dymuno pwysleisio eu gwendid, anaeddfedrwydd a anesmwythder bach.

Sut gywir dweud, "Beth am fynd yn bwyta," neu "gadewch i ni fynd yno"? Os ydych yn dweud ei fod yn blentyn bach, gallwch ddefnyddio'r opsiwn cyntaf, ond os oes sgwrs gydag oedolyn, yna yr ail. Os ydych yn teimlo bod y teimladau nawddoglyd a hyd yn oed dad (neu mamol) interlocutor, y defnydd o'r ymadrodd "gadewch i ni fynd yn ei fwyta" arddull a gyfiawnhau yn emosiynol, ond byddwch yn barod am y ffaith ei fod yn gallu ystof eich cyfatebol.

Mae - yn fras neu naturiol?

Gwrthwynebiadau, sydd fel arfer gellir ei glywed gan y cefnogwyr y gair "bwyta", fel arfer yn y anfoesgarwch honedig a earthiness y gair "yn." A yw'n swnio'n anghwrtais i'r pwynt?

Yn y broses o fwyta, mae yna nifer o enwau gradd gwahanol o expressiveness, yn eu plith mae yna anghwrtais hefyd, ac yn dweud y gwir ymadroddion slang. Yn ogystal, bwyta neu fwyta? Ond gallwch dal i fwyta, hewing, hryatsat, cnoi, stomp, hawala, slurp, llyncu, bwyta. A'r holl cyfystyron hyn yn wahanol yn unig yn y radd o fynegiant a phriodoldeb arddulliadol. Felly, "ei fod yn" - dyma'r dewis mwyaf niwtral.

Bwyd a phrydau

Efallai nad yw'r craidd y mater yn gorwedd ynddynt eu hunain defnyddwyr, ac mae hynny ar y plât? Yn wir, y bwyd yn wahanol i'r prydau? Mae'r ddau - y bwyd. Fodd bynnag, mae plât o wenith yr hydd gyda chop yn hytrach, ei fod yn y bwyd, ond mae'r danteithfwyd, bwydo ar achlysur arbennig westeion annwyl, yn hytrach ddysgl. Wrth gwrs, mae hyn yn is-adran braidd yn hen a ddefnyddir yn awr benthyg gair estron "danteithfwyd", cymerodd gadarn lle "prydau" ar y bwrdd Nadolig, gorchuddio â lliain bwrdd startsio eira yn wyn.

Yn y dechrau y ganrif ddiwethaf, mae rhai can mlynedd yn ôl, ar y byrddau yn cael eu gweini prydau yn union, gyda yma yn cynnwys nid yn unig yn llestri, ond hefyd diodydd. Prin yna rhywun yn meddwl am sut i - neu os oes gennych i'w fwyta. Fodd bynnag, ar ôl y chwyldro yn Hydref 1917, cyhoeddwyd rhyfel o amgylch y fonheddig a mân-bourgeois. Ers y Bolsieficiaid pobl yn rhoi'r gorau i fwyta a dechrau i fwyta mwy rhyddieithol.

bwyta te

Nawr yn eithaf difyr i glywed bod rhywun yn cynnig i fwyta gyda the, coffi, a hyd yn oed fodca. "Vykushal gwydraid o fodca" - felly dywedodd fod gyda phleser amlwg, a hyd yn oed, efallai, gyda relish yfed meddwol. Gallwn gymryd yn ganiataol y gair harddull agosaf yw "wledd" i fwyta neu yfed gyda phleser.

Dadlau ynghylch sut i siarad yn iawn, "mae" neu "bwyta", mae'n hawdd anghofio bod llawer o'r geiriau yn ein geirfa wedi cadw i chi eich hun rhywfaint o stamp amser. Er enghraifft, yn ddiweddar, mae llawer o newyddion syfrdanol bod coffi yn awr yn bosibl i ystyried enwau diryw, arweiniodd at brwydrau ieithyddol wresogi.

lliwio lleferydd Emosiynol

Y prif hawliad i'r gair "bwyta" yw ei fod yn aml yn peintio y cyd-destun y taeog ac subservience slafaidd unrhyw nodiadau. Yn y rhan fwyaf o achosion mae hyn yn amhriodol, ond mae yna opsiynau pan er mwyn y ffocws emosiynol gallwch fynd ac i beidio â gwneud aberth o'r fath. Yn y ddadl ar sut i siarad yn iawn, "mae" neu "bwyta", colli arlliw pwysig yn gyfan gwbl. Gyda chymorth yr eirfa pobl ddiarwybod yn tynnu portread seicolegol, signalau eraill sut y dylid ei hystyried.

Dynion i bwysleisio eu gwrywdod, ceisio dileu pob un o'r ymadroddion bachigol geirfa, mae hyn yn "siarad babi", annheilwng o wir rhyfelwr. Ac yna bydd y garw Llychlynwyr, heliwr a hyd yn oed y patriarch yn ei fwyta? Bwyta dim ond y plant y goleuni ac awyr merched, y mae eu deiet yn cynnwys dim ond o betalau candied a gwlith mêl. Mae'n hawdd deall bod menywod sy'n credu y gair "yn" yn rhy arw a rhai ffisiolegol, yn awyddus i helpu i adeiladu delwedd meddyliol geirfa y cynrychiolydd berffaith o'r hanner hardd o ddynoliaeth, sef ieir bach yr haf harddwch, y gallwch ei fwyta jam llwy arian tenau.

Serch hynny, yn y ganrif ddiwethaf, mae'r ymadrodd "Rwy'n bwyta" o geg oedolyn ei ystyried yn chwerthinllyd ac allan o le. Ers y cyfeiriad gwesteion gair yn dangos y parch, mae'n ymddangos fod y siaradwr yn mynegi parch at eich cyfeiriad.

Fodd bynnag, os gall y lleferydd emosiynol ar lafar yn cael ei roi yn unig goslef a mynegiant yr wyneb, heb droi at cyfystyron arddull, mae'r gair ysgrifenedig yn amddifad o bosibilrwydd o'r fath.

Mae goslef y testun a llenyddol dyfeisiau

Yn ffuglen yr arddull yn gofyn am sylw gofalus, yn enwedig os ydych am dynnu sylw at nodweddion y cymeriad. Dadansoddi sut i ddweud "bwyta" neu "yw", mae llawer o bobl yn anghofio bod yna ffyrdd eraill o drosglwyddo data yn ogystal â lleferydd geiriol. Hyd yn oed yn y llythyr, sy'n dymuno cyfleu naws ofalgar, mae'n briodol gofyn, nid fel cyrchfan yn bwyta, a oedd yn bwyta yn dda. Wrth gwrs, ni ddylem ofyn superiors cwestiwn neu fusnes partner o'r fath, ond ffrind eithaf posibl, hyd yn oed os yw'n fenyw difrifol a ymwrthododd.

Ar y tudalennau o waith celf gan ddefnyddio y gair "bwyta" Gall ffurfio tôn a fydd yn swnio ar ben y darllenydd. Mae hyn yn helpu i ddangos yn gliriach gymeriad. Os yw'r arwr yn cynnig i ddifa, mae'n annhebygol y yn yr achos hwn mae'n cael ei weld fel pobl foesgar, yn gwrtais ac yn gymwynasgar.

"Mae yna" neu "bwyta" sut i siarad, ysgrifennu - mae'n dibynnu ar eich nodau a neges gwybodaeth lliwio arddull a drosglwyddir yn ysgrifenedig neu ar lafar. Mae yn hyn yn gorwedd y allweddol ddeall perthnasedd y dewis o cyfystyron.